Вақте ки сухан дар бораи саёҳат меравад, хоҳ он як сафари роҳ бошад, хоҳ парвози дур, муҳим аст, ки чизҳои заруриро ҷамъ кунед, то саёҳати бароҳат ва лаззатбахшро таъмин кунед. Дар ҳоле ки бастабандии ашёи муқаррарӣ, аз қабили либос, ашёи ҳоҷатхона ва гаҷет муҳим аст, як сафари...
Бештар